Ters Osmoz, besleme suyundaki çözünmüş tuzların (iyonlar), parçacıkların, koloidlerin, organiklerin, bakterilerin ve projenlerden % 99’a kadar çıkabilmektedir (ancak bir RO sistemi% 100 bakteri ve virüsün giderilmesi için kullanılmamalıdır ).
Bir RO membran, kirleticileri boyutlarına ve yüklerine göre reddeder. 200’den daha büyük bir molekül ağırlığına sahip olan herhangi bir kirletici, düzgün çalışan bir RO sistemi tarafından muhtemelen reddedilir (karşılaştırma için bir su molekülünün MW değeri 18’dir).
Aynı şekilde, kirleticinin iyonik yükü ne kadar yüksekse, RO membranından geçmek mümkün olmayacaktır. Örneğin, bir sodyum iyonu yalnızca bir yüke (tek değerli) sahiptir ve RO zarının yanı sıra iki yükü olan kalsiyum tarafından reddedilmemektedir.
Aynı şekilde, bu nedenle bir RO sistemi, CO2 gibi gazları çok iyi bir şekilde yok etmez, çünkü çözelti halindeyken çok fazla iyonize olmaz (yüklüdürler) ve çok düşük bir molekül ağırlığına sahiptir. Bir RO sistemi gazları atmadığından, CO2, karbonik aside dönüştürüldüğünden, besleme suyundaki CO2 seviyelerine bağlı olarak nüfuz suyunun normalden biraz daha düşük bir pH seviyesine sahip olabileceği düşünülmektedir.
Ters Osmoz, hem büyük hem de küçük akış uygulamaları için tuzlu, yüzeyli ve yer altı suyun tedavisinde çok etkilidir. RO suyunu kullanan bazı endüstri örnekleri arasında farmasötik, kazan besleme suyu, yiyecek ve içecek, metal kaplama ve yarı iletken üretimi sayılabilir.